Nieporozumienie - Trish

Trish

Ciekawe o co chodziło Rose. Jakoś dziwnie się zachowywała. Chociaż nie. Ona zawsze zachowuje się dziwnie, teraz była po prostu inna niż zazwyczaj.

Wzruszając ramionami, ruszyłam w stronę najbliższego sklepu jakim był podupadły monopolowy.

- Dzień dobry! - krzyknęłam do jakiejś wypindrzonej lasi za kasą - Ma pani na sklepie balony?

- ... - kobieta popatrzyła na mnie z politowaniem - Chuj a nie dobry. I kto mówi "na sklepie?" - uśmiechnęła się złośliwie.

Oj, nie. Mi nie zachodzi się za skórę.

- Proszę Pani - zaczęłam spokojnie - Bardzo serdecznie proszę, o ruszenie swojego kwadratowego tyłka i sprzedanie mi pieprzonych balonów, bo jak nie, chętnie zgłoszę Pańską postawę wobec klienta właścicielom i zgłoszę cały zakład do sanepidu, a nie jest tu zbyt czysto. Wątpię, by dostała Pani pracę w innym miejscu niż w tej zatęchłej dziurze, więc proszę nie marudzić i wypełnić moje życzenie.

Zatkało. Hehe, punkt dla mnie.

Lachonowi prawie kopara opadła, ale w końcu zdołała przywrócić swój zadufany wyraz twarzy i z parsknięciem wykonała transakcję.

~ kilka godzin później ~

Okej, Rose wyniosła z pokoju niemal cały swój bagaż co odrobinę mnie zaniepokoiło, ale walić to. Nie będę jej w końcu życia ustawiać.

Po mojej krótkiej chwili zadumy usłyszałam pukanie do drzwi.

- Proszę!

Do pokoju wszedł... Christian! W ręku trzymał wielką tabliczkę czekolady i ubrał się w bardziej wyluzowane cichy niż w szkole; dres i t-shirt.

- Hej - przywitałam go z uśmiechem - Napijesz się czegoś?

- Nie, nie, dzięki - odparł - To dla ciebie - wepchnął mi w ręce wcześniej wspomnianą czekoladę. Mmmm, karmelowa!

- Dzięki. Pójdę po jakąś przekąskę, a ty czuj się jak u siebie.

Odwróciłam się, wykonując piruet jak balerina, ale po chwili coś zaburzyło moje poczucie równowagi, popychając mnie. Ku mojej uldze - wylądowałam na łóżku.

- Sory, mam dwie lewe nogi - westchnęłam zawstydzona.

- Przecież tutaj zmierzałaś - powiedział Christian, siadając obok mnie.

- Huh? - oczy niemal wyszły mi z orbit, kiedy poczułam jego dłoń tam gdzie nie powinno jej być.

- GWAŁCICIEEEEEEEL! -  wrzasnęłam, po czym stanowczym ruchem odtrąciłam jego rękę i całkowicie niechcący walnęłam go w twarz. Chłopak poleciał na podłogę.

- KUPIŁAM NAWET BALONY OD WREDNEJ EKSPEDIENTKI, A TY ŚMIESZ WCHODZIĆ DO TEGO POKOJU I ZŁAMAĆ MOJE ŚLUBY CZYSTOŚCI?! WYPIERDALAJ PAN!

Jednak zanim zdążył wypierdolić to ja wybiegłam jak bohaterka głupiej dramy i wbiłam do pokoju obok.

- ON CHCIAŁ MNIE ZGWAŁCIĆ!